ΔΡ ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΠΕΫ: Η ΣΟΥΠΕΡ ΣΕΛΗΝΗ ΚΑΙ Η ΒΥΘΙΣΗ ΤΟΥ ΤΙΤΑΝΙΚΟΥ

Δρ Δημήτρη Παπεϋ:

Η ΣΟΥΠΕΡ ΣΕΛΗΝΗ και Η ΒΥΘΙΣΗ ΤΟΥ «ΤΙΤΑΝΙΚΟΥ»

1.- Η ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΣΕΛΗΝΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΗ ΚΑΙ Η ΣΟΥΠΕΡ ΣΕΛΗΝΗ

2.- Η ΣΟΥΠΕΡ ΣΕΛΗΝΗ ΚΑΙ Η ΒΥΘΙΣΗ ΤΟΥ «ΤΙΤΑΝΙΚΟΥ»

3.- Η ΣΟΥΠΕΡ ΣΕΛΗΝΗ ΤΟΥ 2016 ΚΑΙ ΤΟΥ 2034

Η ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΣΕΛΗΝΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΗ ΚΑΙ Η ΣΟΥΠΕΡ ΣΕΛΗΝΗ

Την ονομασία «Super Moon» ή «Σούπερ Σελήνη» το 1979 την καθιέρωσε ο αστρολόγος Richard Nolle ενώ η επιστημονική της ορολογία είναι περίγειο. Το φαινόμενο αυτό πρώτος το ανέφερε ο Ίππαρχος τον 2ο αιώνα π.Χ.

Η απόσταση της Σελήνης από την Γη κυμαίνεται από 356.370 (Περίγειο) έως 406.740 χιλιόμετρα (Απόγειο).

Η μέση απόσταση Σελήνης  και Γης είναι 368,630 χιλιόμετρα. Όταν η Σελήνη πλησιάσει την Γη λιγότερο από 361,585 χιλιόμετρα, τότε έχουμε μια σούπερ Σελήνη ή μια ιδιαίτερα ισχυρή Πανσέληνο επειδή αυτή συμβαίνει πολύ πιο κοντά στην Γη.

Όσο πιο κοντά πλησιάσει η Σελήνη, με την έλξη της βαρύτητας που ασκείται επηρεάζει τον φλοιό της Γης, το νερό και τον αέρα. Έτσι, έχει διαπιστωθεί ότι η σούπερ Σελήνη συνδέεται με ακραία καιρικά και άλλα φαινόμενα, ηφαιστειακές εκρήξεις, ισχυρούς σεισμούς, μεγάλες πλημμύρες, ισχυρές καταιγίδες, ανεμοστρόβιλους, τσουνάμι, κλπ Μερικά από τις συνέπειες μιας σούπερ Σελήνης είναι:

Οι μεγάλες πλημμύρες στην Αυστραλία του 1954

Ο ισχυρός σεισμός στην Ινδονησία το 2005 και το τσουνάμι.

Ο τυφώνας Άντριου

Ο τυφώνας Κατρίνα

Σε ατομικό επίπεδο λόγω της άνωσης των υγρών του σώματος προκαλεί νευρικότητα και υπερευαισθησία, με συνέπεια την αύξηση της βίας, της εγκληματικότητας, των ατυχημάτων, της σύγχυσης του νου, και των αψυχολόγητων καταστάσεων.

Η Σούπερ Σελήνη συμβαίνει  4 έως 6 φορές το χρόνο και η επίδραση κάθε μιας από αυτές, εξαρτάται κατά βάση από «το περίγειο» δηλαδή από το πόσο κοντά είναι η Σελήνη προς την Γη.  
 Συμπληρωματικοί παράγοντες που θεωρούνται πως ενισχύουν την ένταση της Σούπερ Σελήνης είναι η διάρκεια της, οι εκλείψεις,  οι πλανητικές διελεύσεις, το αν η απόκλιση της Σελήνης βρίσκεται εκτός των ορίων των 23,5 μοιρών, βορειότερα ή νοτιότερα του Ισημερινού. Όταν διάφορα από τα αναφερθέντα σεληνιακά φαινόμενα και οι σεληνιακές θέσεις συμπέσουν χρονικά η ένταση και η διάρκειά τους μεγιστοποιείται.  

Η ΣΟΥΠΕΡ ΣΕΛΗΝΗ της 4^ης Ιανουαρίου 1912.

ΚΑΙ Η ΒΥΘΙΣΗ ΤΟΥ «ΤΙΤΑΝΙΚΟΥ» της 15 Απριλίου 1912.

Η σούπερ Σελήνη της 4^ης Ιανουαρίου 1912 θεωρείται πως έπαιξε τον πρωταρχικό ρόλο στο παρθενικό και μοιραίο ταξίδι του «RMS Titanic» ή όπως το ξέρουμε του «Τιτανικού».

Το παρθενικό ταξίδι του Τιτανικού άρχισε λίγο μετά το μεσημέρι της Τετάρτης 10 Απριλίου 1912 όταν το πλοίο, άφησε το Σαουθάμπτον με προορισμό τη Νέα Υόρκη. Κάποιες ώρες αργότερα διανύοντας μια απόσταση 148 χιλιομέτρων έφτασε στο Χερβούργο της Γαλλίας, για να παραλάβει και άλλους επιβάτες. Το επόμενο λιμάνι ήταν το Κουίνσταουν της Ιρλανδίας (το σημερινό Κοβ), εκεί έφτασε περίπου το μεσημέρι, της Πέμπτης 11 Απριλίου. Εκεί επιβιβάσθηκαν και οι περισσότεροι επιβάτες και το απόγευμα της ίδιας ημέρας απέπλευσε για την Νέα Υόρκη με 2.224 επιβαίνοντες.

Αργά το βράδυ της Κυριακής 14 Απριλίου 1912 (ώρα πλοίου) 23:40 διαπλέοντας τον Ατλαντικό Ωκεανό, Νοτιοανατολικά του St.Johns (Newfoundland), ακριβώς στο γεωγραφικό στίγμα ( 41º43’57”N - 49º56’49”W), το πλοίο συγκρούστηκε με ένα τεράστιο παγόβουνο και βυθίστηκε δύο ώρες και σαράντα λεπτά αργότερα, την Δευτέρα 15 Απριλίου στις 02:20 το πρωί (05:18 GMT) παρασέρνοντας στον θάνατο 1514 από τους επιβαίνοντες σ΄αυτό. Το ναυάγιο του «Τιτανικού» θεωρείται η μεγαλύτερη ναυτική τραγωδία εν καιρώ ειρήνης.

Σε άρθρο στο αστρονομικό περιοδικό Sky & Telescope των επιστημόνων, Donald W. Olson, Russell L. Doescher & Roger W. Sinnott αναγράφεται πως για την τραγωδία του «Τιτανικού» ευθύνεται κυρίως το λεγόμενο περίγειο της Σελήνης του 1912.

Εξετάζοντας την Πανσέληνο της Πέμπτης 4^ης Ιανουαρίου 1912, η Σελήνη βρέθηκε στην κοντινότερη απόσταση της με τη Γη, την κοντινότερη των τελευταίων 1.400 ετών.

Σύμφωνα με το άρθρο αυτό, από μελέτες των τριών αυτών επιστημόνων προέκυψε το πόρισμα, ότι πριν από αυτήν την ημερομηνία της Πανσελήνου, το μοιραίο παγόβουνο ήταν  κολλημένο κατά μήκος της ακτής Λαμπραντόρ ή Newfoundland. Με τις παλιρροϊκές όμως υπερδυνάμεις  που δημιουργήθηκαν στις  αρχές Ιανουαρίου από την κοντινή προσέγγιση της Σελήνης προς τη Γη,  αποκολλήθηκε από τις ακτές το πελώριο αυτό παγόβουνο και άρχισε να κινείται νοτιότερα, φθάνοντας σε εκατό ημέρες μετά, στο σημείο της σύγκρουσης του, με τον Τιτανικό.

Κατά τους υπολογισμούς που έχω κάνει την Πέμπτη 4 Ιανουαρίου 1912 στις 10:03 το πρωί (ώρα Γροιλανδίας), η ολόγεμη Σελήνη ήλθε στην πιο κοντινή της απόσταση προς τη Γη. Την κοντινότερη του 20^ου αιώνα (356.379 χιλιόμετρα και για την ακρίβεια 356.379.638 μέτρα).

Ας έλθουμε τώρα στις καιρικές συνθήκες της ημερομηνίας της τραγωδίας.
Τα μεσάνυχτα, κατά την ώρα της πρόκλησης του ναυαγίου ο καιρός ήταν εξαιρετικά καλός.

Η Σελήνη τοποθετημένη στις 26 μοίρες των Ιχθύων ήταν χαμένη από τον ουρανό, στερημένη απ’ το φως της, διανύοντας την 28^η ημέρα της. Ο ουρανός ήταν σκεπασμένος με το σκιερό πέπλο της νύχτας και η θάλασσα ήταν ντυμένη με το σκοτεινό χρώμα του πελάγους. Την διαφορά έκαναν μόνο τ’ αστέρια που παιχνιδίζοντας, λαμπίριζαν στον κατασκότεινο ουρανό, αδύναμα και αυτά στο να φωτίσουν τους κινδύνους που καραδοκούσαν. Για την πορεία του πλοίου η φυσική ορατότητα ήταν μηδενική έως και ανύπαρκτη.

Ο διασωθείς επιβάτης του «Τιτανικού» Lawrence Beesley αναφερόμενος στις συνθήκες που επικρατούσαν εκείνη την αποφράδα νύχτα είχε πει: "Η νύχτα ήταν μια από τις πιο όμορφες νύχτες που έχω δει ποτέ. Στον ουρανό δεν υπήρχε ίχνος από σύννεφο για να χαλάσει την τέλεια λάμψη των αστεριών

Κατά την νυχτερινή αυτή πλοήγηση του «Τιτανικού», ο κίνδυνος φάνηκε ξαφνικά από το πουθενά. Σαν επικίνδυνος σκόπελος, στη μέση του ωκεανού, ξεπρόβαλε
απειλητικό το φοβερό παγόβουνο.  Η κατεύθυνση και η θέση του ήταν απρόβλεπτη και ως εκ τούτου ακόμα και η άριστη κατάρτιση και πείρα του πλοιάρχου του Τιτανικού Έντουαρντ Τζον Σμιθ δεν θα μπορούσε με κανένα τρόπο, να επισημάνει έγκαιρα τον κίνδυνο. 

Ο πλοίαρχος Έντουαρντ Τζον Σμιθ στον πόλεμο των Μπόερ στη Νότια Αφρική, κυβέρνησε πολεμικά πλοία και ήταν γνωστός με το προσωνύμιο «ο Καπετάνιος των εκατομμυριούχων» επειδή η φήμη για την αξιοπιστία της πλοήγησής του ήταν τόσο μεγάλη που οι πλούσιοι της εποχής του δεν ταξίδευαν με κανέναν άλλον παρά μόνον μ’ αυτόν.

Το παγόβουνο έσκισε το πλευρό του «Τιτανικού» τα νερά πέρασαν στα στεγανά του πλοίου και σε λιγότερο από τρεις ώρες το έκαναν να βυθιστεί στα παγωμένα νερά του Ατλαντικού, παίρνοντας μαζί του στα 3.784 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, περισσότερα από 1500 άτομα μαζί και τον κυβερνήτη του τον πλοίαρχο Έντουαρντ Τζον Σμιθ.

  

Η ΣΟΥΠΕΡ ΣΕΛΗΝΗ ΤΟΥ 2016 ΚΑΙ ΤΟΥ 2034

Η Σούπερ Σελήνη της Δευτέρας 14^ης Νοεμβρίου 2016

Αυτή η Πανσέληνος θα είναι η μεγαλύτερη των 70 τελευταίων ετών. Στις 13:25 το μεσημέρι η Σελήνη θα βρίσκεται στη πιο κοντινή της θέση ως προς τη Γη στα 356.512 χιλιόμετρα, Μόλις 232 χιλιόμετρα πιο μακριά, από την Σούπερ Σελήνη, της 4^ης Ιανουαρίου του 1912, που συνέτεινε στο ν΄ αποκολλήσει το παγόβουνο που εμβόλησε τον «Τιτανικό».

Η επόμενη Σουπερ Σελήνη θα γίνει την Κυριακή 26 Νοεμβρίου 2034 στις 00:10. Η Σελήνη τότε θα βρίσκεται 356.448 χιλιόμετρα μακριά από την Γη. Μόλις 68 χιλιόμετρα πιο μακριά, από εκείνη που συνέτεινε στην τραγωδία του «Τιτανικού».

Dr. Δημήτρης Παπέϋ

Αστρολόγος - Συγγραφέας