Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΩΝ
Ιστορική Μελέτη του Dr. ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΠΕΥ
ΘΕΜΑΤΑ:
• Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ
• ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΤΗΣ ΒΗΘΛΕΕΜ
• ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΤΗΣ ΒΗΘΛΕΕΜ
• ΘΕΟΛΟΓΙΚΕΣ (ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΕΣ) ΑΠΟΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΤΗΣ ΒΗΘΛΕΕΜ
• Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ ΔΙΗΓΕΙΤΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΜΑΓΩΝ.
• ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ
• ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΤΗΣ ΒΗΛΕΕΜ
• Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΠΛΑΝΗΤΩΝ ΔΙΑ ΚΑΙ ΚΡΟΝΟΥ ΠΙΣΤΟΠΟΙΟΥΝ ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ
• Η ΑΚΡΙΒΗΣ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ ΚΑΙ • Η ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΜΑΓΩΝ
• Η ΑΠΟΓΡΑΦΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
• ΙΣΧΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΩΣ ΟΙ ΜΑΓΟΙ ΔΕΝ ΗΣΑΝ ΑΣΤΡΟΛΟΓΟΙ, ΑΛΛΑ ΗΣΑΝ ΒΑΣΙΛΙΑΔΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΤΡΑΙΑ ΑΡΑΒΙΑ, ΙΣΧΥΕΙ ΑΥΤΟ;
• ΠΩΣ ΕΠΕΛΕΞΑΝ ΤΑ ΤΡΙΑ ΔΩΡΑ ΤΟΥΣ ΟΙ ΜΑΓΟΙ;
• ΠΩΣ ΕΝΤΟΠΙΣΑΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΟΙ ΜΑΓΟΙ;
• ΠΩΣ ΕΞΗΓΕΙΤΕ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΣΤΑΘΗΚΕ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΑΤΝΗ;
• ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ Η ΧΡΟΝΟΛΟΓΗΣΗ ΜΑΣ.
• ΓΙΑΤΙ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΤΑΙ Η ΧΕΙΜΕΡΙΝΗ ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ.
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Ξεσκονίζοντας τις σκονισμένες από τον χρόνο σελίδες της ιστορίας προσπαθούμε να ξαναζωντανέψουμε το παρελθόν, να το κάνουμε παρόν να το ζήσουμε, όπως ζούμε την κάθε στιγμή της καθημερινότητας ή κάποιο υπέροχο όνειρο θερινής νύχτας.
Ποιας ιστορίας όμως της αληθινής ή εκείνης που γράφτηκε κάτω από εθνικούς, θρησκευτικούς ή ιδεολογικούς επηρεασμούς – ποιάς ιστορίας;
Της αληθινής ασφαλώς θα απαντήσετε. Κι’ όμως η απάντηση προδιαθέτει ακριβή προσδιορισμό και καταγραφή των γεγονότων που διαδραματίσθηκαν σε αλλοτινές εποχές- εποχές που η πληροφόρηση αντλούσε τις πηγές της από την παράδοση- την παράδοση που με την σειρά της μπορεί όχι κατ’ ανάγκη να άλλαζε τα γεγονότα αλλά να τα τροποποιούσε.
Η σωστή λοιπόν απάντηση που λογικά θα πρέπει να δοθεί είναι: Η πλησιέστερη προς την Αλήθεια. Πάνω σ’ αυτή τη θέση είναι τοποθετημένη αυτή μου η μελέτη.
Ξεκαθαρίζω εκ των προτέρων ότι το κίνητρο για την μελέτη μου αυτή ήταν και είναι, η βαθειά μου πίστη προς τον Σωτήρα Χριστό. Με αυτήν οδηγό και με τον διακαή πόθο να ζήσω από κοντά τις ημέρες της Θείας Του Έλευσης αποφάσισα να ερευνήσω σχολαστικά την εποχή που γεννήθηκε και έζησε, τα γεγονότα που σηματοδοτήθηκαν στο χρονικό αυτό διάστημα και τέλος να αποκαταστήσω χρονικά τα σημεία που μεσολάβησαν. Για την μελέτη μου αυτή έλαβα υπ’ όψιν μου νέες και παλαιότερες σοβαρές μελέτες με πυξίδα αυτές των αστροφυσικών Γιόχαν Κέπλερ και Alfred Jeremias.
ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΤΗΣ ΒΗΘΛΕΕΜ
Πολλοί αρχαίοι λαοί πίστευαν πως ο έναστρος ουρανός με τα σημεία του έδινε μηνύματα για την γέννηση επιφανών ανδρών που θα σημάδευαν την ροή της ιστορίας.
Λέγεται ότι την γέννηση του Μεγάλου Αλεξάνδρου την σημάδεψαν δύο νέοι καινοφανείς αστέρες δηλαδή δύο νέα αστέρια στον ουράνιο θόλο.
Το μεγαλύτερο όμως γεγονός που απασχόλησε τους μελετητές του ουρανού εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια ήταν και είναι πιο άλλο το αστέρι της Βηθλεέμ.
Άλλοι από αυτούς τους μελετητές ισχυρίσθηκαν πως ήταν κομήτης, άλλοι πως ήταν κάποιος Σούπερ Νόβα ή κάποιος μετεωρίτης, ή ακόμα κάποιος από τους πλανήτες που έδινε περισσότερο φως από το συνηθισμένο, άλλοι πως ήταν κάποιος μακρινός απλανής αστέρας και κάποιοι άλλοι ισχυρίσθηκαν πως ήταν συζυγία πλανητών.
Η ανάλυση που θα κάνουμε σήμερα ίσως μας βοηθήσει να βρούμε την άκρη του νήματος που θα μας επιτρέψει να εξετάσουμε αυτό το γεγονός που περιγράφεται στο Β ‘ κεφάλαιο του Κατά Ματθαίον Ευαγγελίου.
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ
ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΤΗΣ ΒΗΘΛΕΕΜ
• Τριπλή Σύνοδος των πλανητών Δία και Κρόνου
Ο μεγάλος αστροφυσικός και θεμελιωτής της ουράνιας μηχανικής Johannes Kepler (1571 – 1630) υποστήριξε ότι το άστρο της Βηθλεέμ δεν ήταν ένας συνηθισμένος κομήτης ή ένα απλό άστρο, αλλά με έναν ιδιαίτερα θαυμαστό τρόπο κινούνταν στο κατώτερο στρώμα της ατμόσφαιρας για να οδηγήσει τους μάγους από την Χαλδαία στη Βηθλεέμ.
• Βολίδες ή Διάττοντες αστέρες
Ως άποψη δεν έχει υποστηριχθεί από κανέναν αστρονόμο, αφού το αστέρι της Βηθλεέμ είχε μεγάλη χρονική διάρκεια (τουλάχιστον δύο έτη).
• Σύνοδοι των πλανητών Αφροδίτης και Δία
Ο Αμερικανός αστρονόμος Ρ. Σίννοτ υποστήριξε ότι το έτος 3 π.Χ. και 2 π.Χ. συνέβησαν δύο σύνοδοι των πλανητών Αφροδίτης και Δία αντίστοιχα και πιθανόν αυτές να σχετίζονται με το άστρο της Βηθλεέμ. Και η άποψη αυτή υστερεί για δύο τουλάχιστον λόγους. Κατά πρώτον οι σύνοδοι των πλανητών Δία και Αφροδίτης δεν είναι φαινόμενο σπάνιο, και κατά δεύτερον λόγο. Το γεγονός είναι χρονικά ανακόλουθο αφού ο Ηρώδης ο Μέγας πέθανε το 4 π.Χ.
• Κομήτης
Η θεωρία ότι το αστέρι της Βηθλεέμ ήταν ένας κομήτης υποστηρίχθηκε αρχικώς από τους πατέρες της Εκκλησίας Ωριγένη και Ευσέβιο της Καισαρείας. Ακολούθησε ο Γερμανός αστρονόμος Stenzel, οι Αμερικανοί Don Geomans και Richardson και ο Άγγλος αστρονόμος Colin Humphreys του Cambridge. Και αυτές οι θεωρίες καταρρίπτονται για τον απλούστατο λόγο ότι τους κομήτες τους θεωρούσαν ανέκαθεν προάγγελους κακών γεγονότων.
• Καινοφανής ή υπερκαινοφανής αστέρας (σούπερ νόβα)
Την υποστήριξαν οι Έλληνες αστρονόμοι Δ. Κωστάκης και Στ. Πλακίδης, οι Άγγλοι Edward Walter Maunder, Parkinson και Stephenson, James Mullaney και ο επίσης Άγγλος αστρονόμος Ντέιβιντ Κλάρκ λέγοντας ότι την άνοιξη του έτους 5 π.Χ. είχε συμβεί μια έκρηξη σούπερ νόβα στον αστερισμό του Αιγόκερω.
Οι υπερκαινοφανείς (Σούπερ Νόβα) όμως αστέρες ανήκουν στην κατηγορία εκείνη των αστεριών, των οποίων το μέγεθος και η λαμπρότητα μεταβάλλεται απότομα. Συνήθως είναι αόρατοι με μικρά τηλεσκόπια. Λάμπουν ξαφνικά σε ένα σημείο του ουρανού και μετά με γρήγορο ρυθμό χάνουν την λαμπρότητά τους. Η διαφορά μεταξύ των καινοφανών και υπερκαινοφανών αστέρων συνίσταται στο ότι στους υπερκαινοφανείς, η μεταβολή γίνεται πολύ πιο ταχεία και έντονη. Ούτε όμως και η ερμηνεία αυτή μπορεί να σταθεί. Κι αυτό διότι όπως γράφουν οι καθηγητές αστροφυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Σ. Θεοδοσίου και Μ. Δανέζης: «Από αστρονομική άποψη ένας υπερκαινοφανής θα ήταν το τέλειο άστρο της Βηθλεέμ, αφού βέβαια σχετιζόταν με την εμφάνιση ενός πραγματικά νέου άστρου για τις συνθήκες παρατήρησης της εποχής. Μία τέτοια κοσμική καταστροφή είναι πάρα πολύ θεαματική και εύκολα αντιληπτή για τους ειδικούς αστρονόμους. Ένας πραγματικά λαμπρός αστέρας, ορατός ακόμη και με το φως της μέρας, θα ήταν η καλύτερη εξήγηση για την φύση του άστρου της Βηθλεέμ. Σήμερα, γνωρίζουμε ότι τα υπολείμματα του υπερκαινοφανούς παραμένουν στο χώρο έκρηξης σαν νεφέλωμα για εκατοντάδες χρόνια. Γι’ αυτό το λόγο, οι αστρονόμοι μπορούν να ανατρέξουν στο παρελθόν και να υπολογίσουν τον χρόνο της αρχικής έκρηξης. Δυστυχώς όμως τίποτε δεν φθάνει ως την εποχή της γέννησης του Χριστού. Δηλαδή, κατά την περίοδο της γέννησης και τις επίγειας δράσης του Σωτήρα Χριστού, δεν υπάρχει κάποια ιστορική ή αστρονομική μαρτυρία εμφάνισης ενός υπερκαινοφανούς αστέρα».
• Διπλή έκλειψη του πλανήτη Δία
Ο αμερικανός αστρονόμος Μάϊκ Μόλναρ ισχυρίστηκε πρόσφατα ότι αφού μελέτησε τους συμβολισμούς στα ρωμαϊκά νομίσματα, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το αστέρι ήταν στην πραγματικότητα μια διπλή έκλειψη του πλανήτη Δία. Υποστηρίζει μάλιστα ότι την απόδειξη για την θεωρία του αυτή την εντόπισε στο βιβλίο Mathesis, που γράφτηκε από τον Ρωμαίο αστρολόγο εκείνης της εποχής τον Φίρμικους Ματέρνους. Και αυτή όμως η θεωρία και στην περίπτωση ακόμα που γινόταν αποδεκτή δεν θα κινητοποιούσε τους Χαλδαίους αστρολόγους καθ’ όσον η έκλειψη δεν θα σηματοδοτούσε κορυφαία γέννηση.
ΘΕΟΛΟΓΙΚΕΣ (ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΕΣ) ΑΠΟΨΕΙΣ
ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΤΗΣ ΒΗΘΛΕΕΜ
• Ο Ωριγένης υποστηρίζει ότι το άστρο που εμφανίστηκε στους σοφούς της Ανατολής… ήταν ένα από εκείνα τα φωτεινά σώματα που εμφανίζονται από καιρό σε καιρό και που οι Έλληνες οι οποίοι συνηθίζουν να τα ξεχωρίζουν με ονομασίες ανάλογα με τη μορφή και το σχήμα τους τα ονόμαζαν κομήτες, φωτεινές δοκούς, θυσάνους, άστρα με ουρά, καράβια και με διάφορα άλλα ονόματα.
• Ο Ευσέβιος Καισαρείας σημειώνει ότι ήταν «ξένος και όχι συνηθισμένος αστέρας, ούτε ένας από τους πολλούς και γνώριμους… αλλά από όλους πιο καινούργιος»
• Ο Άγιος Γρηγόριος ο θεολόγος (P.G 38, 463) υποστηρίζει ότι «Ας σωπάσει για την μεγάλη δόξα του Θεού ο άγγελος αστέρας ο οποίος οδήγησε τους μάγους από την Ανατολή στην πόλη, όπου ο Χριστός, γιός ανθρώπου αλλά άφθαρτος στον χρόνο έλαμψε. Γιατί δεν ήταν κάποιος από αυτούς για τους οποίους μίλησαν οι αστρολόγοι, αλλά ξένος που δεν είχε προηγουμένως εμφανιστεί».
• O Άγιος Καισάριος (P.G 38, 973 – 976), αναφέρει ότι «… ο θείος ευαγγελιστής Ματθαίος…τοποθετεί ως αστέρι τον άγγελο τον οδηγό της προσκύνησης…δεν ήταν αστέρι, αλλά νοερή και λογική δύναμις υπήρχε στον οδηγό των Μάγων…φαίνονταν μεν ως αστέρι, εννοούνταν δε ως άγγελος».
• Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος γράφει περί αστέρος τα «…Αν μάθουμ το άστρο αυτό δεν ήταν ένα από τα πολλά, μάλλον ούτε καν άστρο, καθώς φαίνεται σε μένα, αλλά κάποια δύναμη αόρατος η οποία μετασχηματίσθηκε σ’ αυτή την όψη, πρώτον φανερώνεται από την πορεία του. Γιατί δεν υπάρχει, κανένα άστρο που να βαδίζει τέτοιο δρόμο.
… Επειδή λοιπόν (τους μάγους) οδήγησε και χειραγώγησε και προς την φάτνη έστησε, όχι με άστρο, αλλά με άγγελον λοιπόν μ’ αυτούς συζητά…» (P.G. 37, 64 – 66).
• Ο Άγιος Ιερομάρτυς Θεόδοτος, επίσκοπος Αγκύρας (5ος μ.Χ αι) ονομάζει το άστρο «δύναμη αγγελική που οδηγεί τους βαρβάρους προς την ευσέβεια» (P.G 77, 364).
• Ο Ευθύμιος Ζιγαβηνός, λόγιος, θεολόγος και συγγραφέας (11ος μ.Χ αι) γράφει για το άστρο ότι «στην όψη μόνο ήταν αστέρας…όχι στη φύση».
• Ο Όσιος Θεοφύλακτος, Αρχιεπίσκοπος Αχρίδος και Βουλγαρίας (τέλη 11ου αι – αρχές 12ος μ.Χ αι) θεωρεί ότι «θεία δυναμή και αγγελική εις τύπο άστρου φαίνονταν» (P.G 23, 161).
• Ο Άγιος Ιερομάρτυς Ιγνάτιος ο θεοφόρος, επίσκοπος Αντιοχείας, θεωρεί ότι το αστέρι της Βηθλεέμ είναι ένα υπερβατικό γεγονός και αποδέχεται ότι αυτό επιβεβαιώνει τη θεία καταγωγή του Ιησού.
Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ ΔΙΗΓΕΙΤΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΜΑΓΩΝ.
Του δὲ ᾿Ιησοῦ γεννηθέντος ἐν Βηθλεὲμ τῆς ᾿Ιουδαίας ἐν ἡμέραις ῾Ηρῴδου τοῦ βασιλέως, ἰδοὺ μάγοι ἀπὸ ἀνατολῶν παρεγένοντο εἰς ῾Ιεροσόλυμα 2 λέγοντες· ποῦ ἐστιν ὁ τεχθεὶς βασιλεὺς τῶν ᾿Ιουδαίων; εἴδομεν γὰρ αὐτοῦ τὸν ἀστέρα ἐν τῇ ἀνατολῇ καὶ ἤλθομεν προσκυνῆσαι αὐτῷ.
Δηλαδή:
Όταν δε ο Ιησούς γεννήθηκε στην Βηθλεέμ της Ιουδαίας κατά τις ημέρες που βασίλευε ο Ηρώδης, σοφοί αστρολόγοι από τα μέρη της ανατολής ήλθαν στα Ιεροσόλυμα και ρώτησαν που είναι ο Βασιλεύς των Ιουδαίων που τώρα τελευταία γεννήθηκε; Διότι είδαμε το αστέρι του στην ανατολή και ήλθαμε να τον προσκυνήσουμε.
Η ερμηνεία αυτή είναι του αείμνηστου Παναγιώτη Τρεμπέλα (τ. καθηγητού της Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών)
Την λέξη «Μάγοι» την ερμηνεύει ως «αστρολόγοι», όπως και την ερμηνεύουν σχεδόν όλοι οι αναλυτές ανά τον κόσμο – εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων –
Πράγματι οι αστρολόγοι της Περσίας είχαν το όνομα «μάγοι» που σε καμιά των περιπτώσεων δεν έχει να κάνει με τους μάγους τύπου Χάρρυ Πότερ, τους μάγους ή τις μάγισσες των παραμυθιών και της Αφρικής.
Όσοι έχουν μελετήσει την Ιστορία της Μεσοποταμίας το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό. Με την λέξη «Μάγος» αποκαλούσαν τότε τους μελετητές του ουρανού, που συνδύαζαν τις ιδιότητες του αστρολόγου και του αστρονόμου ταυτόχρονα.
Οι αστρονόμοι-αστρολόγοι από τρεις χιλιάδες χρόνια πριν από την γέννηση του Χριστού μας, μελετούσαν τα ουράνια φαινόμενα και τα κατέγραφαν αρχικά με την σφηνοειδή γραφή τους και μετέπειτα με την αραμαϊκή γραφή τους. Πλήθος τέτοιων μελετών έχουν αναδείξει οι αρχαιολογικές ανασκαφές στο Νοτιοανατολικό Ιράκ.
Από γενεά σε γενεά τις γνώσεις τους τις φύλαγαν μακριά από τους αμύητους. Αυτό το συναντάμε και σε λαούς της Δύσης που φύλαγαν τα μυστικά της οικοδομικής τους τέχνης, επτασφράγιστα κατά τον μεσαίωνα και την αναγέννηση.
Αλλά τα μυστικά δεν παραμένουν για πάντα μυστικά.
Έτσι η αποκρυπτογράφηση των μεσοποτάμιων γραφών έφερε στο φως πολλές πληροφορίες και οι περισσότερες αφορούσαν τις ουράνιες μελέτες.
ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ
Μια τέτοια μελέτη αφορούσε τους λεγόμενους ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ που φύλαγαν τα 4 σημεία του ορίζοντα. Οι φύλακες του ουρανού ήσαν 4 απλανείς αστέρες:
Ο Αλντεμπαράν ή Λαμπαδίας (στο σημείο α του Ταύρου)
Την εποχή του Χριστού μας ήταν κοντά στην 12η μοίρα του Ταύρου και σήμερα κοντά στην 10η μοίρα των Διδύμων.
Ο απλανής αυτός σηματοδοτεί, οξεία νοημοσύνη, διορατικότητα και δυναμική ενεργεία. Θετικές του ιδιότητες είναι η απόκτηση δύναμης, στόχων, τιμών, αναγνώρισης και ευμάρειας. Αρνητικές του ιδιότητες είναι η αυτοκαταστροφή, η ήττα και ή ασθένεια.
Ο Αντάρης (στο σημείο α του Σκορπιού)
Την εποχή του Χριστού μας ήταν κοντά στην 12η μοίρα του Σκορπιού και σήμερα κοντά στην 10η μοίρα του Τοξότη.
Αυτός είναι ο φωτεινότερος απλανής αστέρας στον αστερισμό του Σκορπιού, ενώ από τους φωτεινότερους στο νότιο ημισφαίριο του ουρανού. Η ονομασία του γενικώς ετυμολογικά σημαίνει ο «αντικαταστάτης του Άρη» ίσως εξαιτίας του ότι τα δύο ουράνια σώματα έχουν παρόμοιο χρώμα και φαινόμενο μέγεθός. Ίσως και γι’ αυτό παραδοσιακά πιστεύεται ως σκληρός, βίαιος, φιλοπόλεμος, και ισχυρογνώμων.
Ο Φομαλχώ (στο σημείο α του Νότιου Ιχθύος)
Την εποχή του Χριστού μας ήταν κοντά στην 6η μοίρα του Υδροχόου και σήμερα κοντά στην 4η μοίρα των Ιχθύων.
Είναι ο φωτεινότερος αστέρας του νότιου αστερισμού των Ιχθύων, έχει χρώμα λευκό και πήρε την ονομασία του, από την αραβική φράση «Fam al-Hut al-Janubi», που σημαίνει «το στόμα του νότιου Ιχθύ» και αναφέρεται στην τοποθέτηση του αστέρα στον αστερισμό. Γνωστός και ως ο «Αστέρας της Αλχημείας» και ο βασικός αστέρας του νότιου τμήματος του αστερισμού των Ιχθύων, λέγεται ότι είναι άλλοτε πολύ καλός και άλλοτε πολύ κακός εκ φύσεως. Στην καλή του πλευρά, χαρίζει υψηλά ιδανικά, τιμές και φήμη, πνευματική εγρήγορση και ένα πνεύμα προσφοράς αφοσιωμένο στις δημόσιες υπηρεσίες και στη θρησκεία. Στην κακή και χειρότερη του πλευρά, δίνει έμφαση στον υλισμό και στα εγκόσμια, πράγμα που όμως οδηγεί σε απώλειες και απογοητεύσεις.
Ο Ρέγουλος ή Βασιλίσκος (στο σημείο α του Λέοντα)
Την εποχή του Χριστού μας ήταν κοντά στην 2η μοίρα του Λιονταριού και σήμερα στο τέλος της τελευταίας μοίρας του Λέοντα.
Γνωστός και ως Πρίγκιπας ή Μικρός Βασιλιάς Ο απλανής αυτός αστέρας είναι τριπλός και ο πιο φωτεινός του αστερισμού του Λέοντα και του δικού μας του βορείου ημισφαιρίου.
Συνδέεται παραδοσιακά με την δόξα, την δύναμη, την φήμη, την καλοσύνη, την ευγένεια, το κουράγιο και την αξιοπρέπεια και αρχηγική θέση που δίνει ο Θεός.
Οι αστρολόγοι της Μεσοποταμίας που ζούσαν στην πλειονότητά τους στην Ουρ και στην Ουρούκ, εξέταζαν συνεχώς τον ουρανό και ιδίως κατά την εμφάνιση του πρώτου εμφανιζόμενου μηνίσκου της Σελήνης που ονόμαζαν «Νέα Σελήνη» και σηματοδοτούσε την αρχή των Σεληνιακών μηνών τους. Παρατηρούσαν ακόμα με ακρίβεια τις μετακινήσεις των επτά γνωστών πλανητών (μεταξύ των οποίων συμπεριελάμβαναν και την Σελήνη.)
ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΤΗΣ ΒΗΛΕΕΜ
Παρατηρώντας την κίνηση των ουρανίων σωμάτων από τα επταώροφα παρατηρητήριά τους - τα Ζιγκουράτ, εξ αιτίας των οποίων υπάρχει και η σχετική αναφορά στην Παλαιά διαθήκη για τον Πύργο της Βαβέλ. – εντόπισαν στον πρωινό ουρανό της 29ης Ιουνίου του 26 πΧ. μια ακριβή σύνοδο του πλανήτη Δία (που τον ονόμαζαν Μαρδούκ) με τον πλανήτη Κρόνο (που τον ονόμαζαν Νινίμπ) στο βασιλικό ζώδιο του Λιονταριού.
Στο λυκόφως της ίδιας ημέρας λίγο μετά από την δύση του Ήλιου παρατήρησαν πως την σύνοδο αυτή την έκανε τριπλή ο πρίγκιπας φύλακας του ουρανού ο Ρέγουλος (ο μικρός βασιλιάς). Υπήρχε όμως και κάτι άλλο που ενίσχυσε αυτή την πλανητική εικόνα. Η Πρωτοεμφανιζόμενη Σελήνη (Σιν κατά τους Βαβυλωνίους) μπαίνοντας κι’ αυτή σ’ αυτή την σύνοδο άλλαζε ταυτόχρονα ζώδιο από τον Καρκίνο το ζώδιο των γεννήσεων έμπαινε στο βασιλικό ζώδιο του Λέοντα. Συνοψίζοντας όλα αυτά οι Πέρσες αστρολόγοι συμπέραναν ότι η επόμενη σύνοδος Δία και Κρόνου θα σηματοδοτήσει την γέννηση κάποιου προσώπου που θα είχε κάποια τριπλή ιδιότητα.
• Ο Δίας θα του έδινε την Θεϊκή ιδιότητα.
• Ο Κρόνος την ανθρωπινή
• και ο Ρέγουλος ή Βασιλίσκος την βασιλική ιδιότητα.
Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΠΛΑΝΗΤΩΝ ΔΙΑ ΚΑΙ ΚΡΟΝΟΥ
ΠΙΣΤΟΠΟΙΟΥΝ ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ
Δεκαεννέα χρόνια μετά έγινε μια μοναδική τριπλή συζυγία των πλανητών Δία και Κρόνου στο ζώδιο των Ιχθύων.
Στις 27 Φεβρουαρίου του 8 πΧ ο Κρόνος εισέρχεται στο ζώδιο των Ιχθύων, ένα χρόνο μετά στις 20 Φεβρουαρίου του 7πΧ και ο Δίας εισέρχεται στο ζώδιο των Ιχθύων.
Στις 29 Μαΐου του 7 πΧ Δίας και Κρόνος παρατηρώντας γεωκεντρικά βρίσκονται στο ίδιο σημείο του ουρανού, Δημιουργώντας την πρώτη τους Σύνοδο. Για τους μάγους της Περσίας είναι και ο σηματοδότης των γεγονότων. Θέλουν να δουν από κοντά το πρόσωπο με τις τρεις ιδιότητες, αρχίζουν να ετοιμάζονται για το μεγάλο τους ταξίδι. - Για το ίδιο ταξίδι είχε ξεκινήσει, πριν περίπου είκοσι αιώνες από την Ουρ της Μεσοποταμίας προς την Γη της Επαγγελίας και ο προπάτορας των Εβραίων Αβραάμ-.
Στις 8 Ιουλίου του 7 πΧ ο Κρόνος γίνεται ανάδρομος.
Στις 18 Ιουλίου του 7πΧ και ο Δίας που ακολουθεί, γίνεται και αυτός ανάδρομος.
Η ΑΚΡΙΒΗΣ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ
ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΜΑΓΩΝ
Η σημαντικότερη πλανητική όψη έγινε την 1η Οκτωβρίου του 7πΧ όταν ο Δίας και Κρόνος βρισκόμενοι σε ανάδρομη πορεία και οι δύο, δημιουργούν την δεύτερη και μεσαία συζυγία τους, σηματοδοτώντας την γέννηση του Κυρίου μας κατά την ώρα που ταυτόχρονα αυτά τα δύο άστρα, έδυαν στον Δυτικό ορίζοντα, για ν’ ανατείλει το υπέρλαμπρο άστρο, ο Ήλιος της Δικαιοσύνης ο Σωτήρας Χριστός.
Η στιγμή αυτή κατά την γνώμη μου είναι και το ορόσημο της γέννησης της λύτρωσης, της γέννησης του Σωτήρα Χριστού μας.
Και η στιγμή αυτή είναι η ώρα 4:33 πριν από την ανατολή του Ήλιου της 1ης Οκτωβρίου του 7πΧ.
Στην συνέχεια στις 13 Νοεμβρίου του 7πΧ ο Δίας από ανάδρομος ακολουθεί ορθή πορεία.
Στις 21 Νοεμβρίου του 7πΧ και ο Κρόνος ακολουθεί ορθή πορεία.
Στις 5 Δεκεμβρίου του 7πΧ Δίας και Κρόνος συναντώνται για Τρίτη φορά υποδεικνύοντας στους Μάγους τον τόπο της γέννησης του Σωτήρα Χριστού.
Είναι η 65η ημέρα μετά την γέννηση, 25 μέρες έχουν περάσει από την Υπαπαντή την ημέρα που σαράντισε η Παναγία μας. Ο μικρός Χριστός έχει κλείσει τους δύο μήνες και βαδίζει στον τρίτο της επίγειας ζωής του. Γι’ αυτό ο ευαγγελιστής Ματθαίος δεν αποκαλεί Τον Χριστό, βρέφος, αλλά παιδίον.
Η ΑΠΟΓΡΑΦΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
(Αποκωδικοποιώντας τον γρίφο της λέξεως «πρώτη εγένετο»)
Από ιστορικούς παραλληλισμούς ξέρουμε πως επί Αυτοκρατορίας Αυγούστου Οκταβιανού (27π.Χ. σε 14μ.Χ.), για λόγους καθαρά φορολογικούς, γινόντουσαν απογραφές πληθυσμού, ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
Κατά την εποχή του Ιησού Χριστού, στην Ιουδαία, από τους επιτρόπους της Συρίας, με εντολή του Αυγούστου, έγιναν δύο γνωστές απογραφές, το 8-7π.Χ. και το 6 μ.Χ.
Την πρώτη απογραφή διενέργησε ο Γάιος Σέντιους Σατουρνίνος (Gaius Sentius Saturninus) και την δεύτερη ο Πόπλιος Σουλπίκιος Κυρήνιος (Publius Sulpicius Quirinius).
Στο σημείο αυτό, κάποιοι προβληματίζονται ως προς το κεφ.2 §2 του κατά Λουκά Ευαγγελίου, το οποίο αναφέρει τον ηγεμόνα της Συρίας Κυρήνιο να κάνει την απογραφή στην Παλαιστίνη στις μέρες της γέννησης του Ιησού Χριστού.
Η απογραφή αυτή έγινε το 6 μ.Χ. όμως ο Ιησούς είχε γεννηθεί επί της βασιλείας του Ηρώδη του Μεγάλου που πέθανε την Άνοιξη του 4π.Χ. Την απογραφή που διεξήγαγε ο Κυρήνιος είχε διατάξει ο Αύγουστος μετά την καθαίρεση του τετράρχη της Ιουδαίας Αρχέλαου Ηρώδη που είχε κληρονομήσει την τετραρχία από τον πατέρα του Ηρώδη τον Μεγάλο. Ο Αρχέλαος είχε διατηρήσει το αξίωμα του τετράρχη, εννέα χρόνια μετά τον θάνατο του πατέρα του.
Με μια πρώτη ματιά το εδάφιο 2 του δευτέρου κεφαλαίου το Λουκά φαίνεται ότι δεν «δένει» ιστορικά.
Ας δούμε όμως καλύτερα, τι ακριβώς γράφει ο ευαγγελιστής Λουκάς στην επίμαχη περικοπή του ευαγγελίου του:
«Αὕτη ἡ ἀπογραφὴ πρώτη ἐγένετο ἡγεμονεύοντος τῆς Συρίας Κυρηνίου.» ( Λουκ.κεφ.2 §2)
Αν η ερμηνεία, της πιο πάνω περικοπής, γίνει κατά γράμμα, η λεκτική απόδοσή της θα είναι:
«Αυτή η απογραφή ήτο η πρώτη που έγινε, όταν ηγεμών της Συρίας ήτο ο Κυρήνιος.»
Όμως ο Κυρήνιος επιβεβαιωμένο ιστορικά, ήταν κυβερνήτης της Συρίας από το 6 μ.Χ. έως το 12 μ.Χ. και μόνο, χρονικό διάστημα που αποκλείει περισσότερες της μιας απογραφές πληθυσμού. (προς διαπίστωση του λόγου το αληθές παραθέτω πίνακα με τους ρωμαίους κυβερνήτες της Συρίας κατά την εποχή του Ιησού Χριστού.)
Ας κάνουμε όμως, μια βαθιά ανάλυση του θέματος και αν συγκρινουμε τον χρονικό προσδιορισμό με άλλες ευαγγελικές περικοπές μπορεί να οδηγηθούμε σ κάποια άλλη ερμηνεία. Ας ξαναμελετήσουμε το εδάφιο.
«Αὕτη ἡ ἀπογραφὴ πρώτη ἐγένετο ἡγεμονεύοντος τῆς Συρίας Κυρηνίου.» ( Λουκ.κεφ.2 §2)
Αν οι λέξεις «πρώτη ἐγένετο» ερμηνευτούν ως «η προηγούμενη που έγινε» η απόδοση του εδαφίου θα είναι:
«Αυτή η απογραφή ήτο η προηγούμενη από εκείνη που έγινε όταν ηγεμών στη Συρίας ήταν ο Κυρήνιος.»
Πριν βιασθείτε την ερμηνεία αυτή, να την θεωρήσετε υποκειμενική και αυθαίρετη σημειώστε πως κάποιες ανάλογες εκφράσεις τις συναντάμε και σε εδάφια δύο άλλων ευαγγελιστών του Ματθαίου και του Μάρκου.
Συγκεκριμένα ο ευαγγελιστής Ματθαίος αναφερόμενος στην προετοιμασία του Μυστικού Δείπνου αναφέρει:
«Τῇ δὲ πρώτῃ τῶν ἀζύμων προσῆλθον οἱ μαθηταὶ τῷ Ἰησοῦ λέγοντες αὐτῷ· ποῦ θέλεις ἑτοιμάσωμέν σοι φαγεῖν τὸ πάσχα;» Ματθ. Κεφ.26 §17
Αν η ερμηνεία της πιο πάνω περικοπής γίνει κατά γράμμα η λεκτική απόδοσής της θα είναι:
«Κατά δε την πρώτη ημέρα των αζύμων, ήλθαν οι μαθητές προς τον Ιησού και του είπαν• «που θέλεις να σου ετοιμάσουμε, για να φας το Πάσχα;»
Αυτό όμως θα ήταν χρονικά ανακόλουθο, αφού το εβραϊκό Πάσχα τον καιρό εκείνο προηγείται κατά μία ημέρα. της εορτής των αζύμων. (Λευ.κεφ23 §5,6)
Δηλαδή σαν να είπαν οι μαθητές στον Ιησού: «που θέλεις να σου ετοιμάσουμε, για να φας το Πάσχα που ήταν χθες;»
Αν όμως η φράση «Τῇ δὲ πρώτῃ τῶν ἀζύμων» ερμηνευτεί ως «την δε προηγουμένη των αζύμων» η απόδοση του κειμένου θα είναι απόλυτα σωστή:
«Κατά δε την προηγουμένη των αζύμων, ήλθαν οι μαθητές προς τον Ιησού και του είπαν• που θέλεις να σου ετοιμάσουμε, για να φας το Πάσχα;»
Άλλη μία περίπτωση είναι αυτή του Ευαγγελιστή Μάρκου που αναφέρεται κι’ αυτός στην προετοιμασία του Μυστικού Δείπνου με το ίδιο λεκτικό περιεχόμενο:
«Καὶ τῇ πρώτῃ ἡμέρᾳ τῶν ἀζύμων, ὅτε τὸ πάσχα ἔθυον, λέγουσιν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ· ποῦ θέλεις ἀπελθόντες ἑτοιμάσωμεν ἵνα φάγῃς τὸ πάσχα;» Μαρκ.κεφ.14 §12
Αναφερόμενο με την ίδια διατύπωση: «Καὶ τῇ πρώτῃ ἡμέρᾳ τῶν ἀζύμων» ερμηνεύεται κατά τον ίδιο πιο πάνω τρόπο «Και την προηγούμενη ημέρα που προηγείτο αυτής των αζύμων».
Επιστέφοντας στο αρχικό μας θέμα, μετά από τις πιο πάνω διαπιστώσεις, επαγωγικά επαληθεύεται αυτή η περικοπή του ευαγγελιστή Λουκά , ως ιστορικά αληθής:
«Αὕτη ἡ ἀπογραφὴ πρώτη ἐγένετο ἡγεμονεύοντος τῆς Συρίας Κυρηνίου.» ( Λουκ.κεφ.2 §2)
Ας την ερμηνεύσουμε λοιπόν χωρίς προβληματισμούς και αστερίσκους:
«Αυτή η απογραφή ήτο η προηγούμενη από εκείνη που έγινε όταν ηγεμών της Συρίας ήτο ο Κυρήνιος.»
Άλλες απαντήσεις, σε απορίες σχετικά με τα γεγονότα της Γέννησης Του Χριστού μας.
1.- ΙΣΧΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΩΣ ΟΙ ΜΑΓΟΙ ΔΕΝ ΗΣΑΝ ΑΣΤΡΟΛΟΓΟΙ, ΑΛΛΑ ΒΑΣΙΛΙΑΔΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΤΡΑΙΑ ΑΡΑΒΙΑ, ΙΣΧΥΕΙ ΑΥΤΟ;
Όσοι έχουν μελετήσει την ζωή του βασιλιά Ηρώδη του Μεγάλου όπως συνηθίζεται να τον αποκαλούν, θα διαπιστώσουν ότι υπήρξε ένας δημιουργικός βασιλιάς, έκτισε πολλά οικοδομήματα μεταξύ των οποίων και τον Ναό της Ιερουσαλήμ που επισπεύτηκε πολλάκις ο Χριστός μας, παράλληλα όμως ήταν και ένα ανθρωπόμορφο τέρας. Σκότωσε πολλά μέλη της οικογενείας του, μεταξύ αυτών την γυναίκα του Μαριάμη την Α’ τα παιδιά του που είχε αποκτήσει από αυτή, Αριστόβουλο και Αλέξανδρο και λίγες μέρες πριν πεθάνει τον γιό του Αντίπατρο. Κύρια αιτία για όλους του τους φόνους ήταν ο φόβος του μην χάσει την εξουσία.
Και ερχόμαστε να εξετάσουμε τον ισχυρισμό κάποιων «πως οι μάγοι του ευαγγελίου ήσαν βασιλιάδες».
Ξέρουμε ότι μετά την επίσκεψή τους στο παλάτι του Ηρώδη, ο ίδιος ο βασιλιάς τους είπε «πηγαίνετε να βρείτε τον νέο βασιλιά και ελάτε να μου πείτε και μένα που είναι για να πάω να τον προσκυνήσω.»
Τι πιο άτοπο από το ν’ αφήσει ο άνθρωπος που σκότωσε τα ίδια του παιδιά προκειμένου να διατηρήσει την εξουσία, ν’ αφήσει βασιλιάδες από την Αραβία να περιφέρονται μέσα στο βασίλειό του αναζητώντας κι’ άλλον βασιλιά.
Πέρα από αυτό τι δουλειά είχαν οι βασιλιάδες με τον έναστρο ουρανό και τα’ άστρα.
Κάποιοι άλλοι αμφισβητίες αποκλείουν την αστρολογική τους ιδιότητά θέλοντάς τους μόνο αστρονόμους, και η ερώτησή σ’ αυτή την περίπτωση είναι «από ποτέ οι αστρονόμοι ασχολούνται με τις γεννήσεις των παιδιών;»
2.- ΠΩΣ ΕΠΕΛΕΞΑΝ ΤΑ ΤΡΙΑ ΔΩΡΑ ΤΟΥΣ ΟΙ ΜΑΓΟΙ;
Τα δώρα που έφεραν οι σοφοί της ανατολής στον γεννηθέντα Χριστό, ήταν χρυσός, λιβάνι και σμύρνα.
Λόγω των τριών δώρων εικάζεται πως οι μάγοι ήσαν τρεις.
• Πρώτος ο Οριγένης (περίπου 185-255 μ.Χ.) μίλησε για «τρεις μάγους».
• Ο Τερτυλιανός (περίπου 160-225 μΧ) αποκάλεσε τους μάγους για πρώτη φορά βασιλιάδες.
• Από τον 6ο αιώνα, δίνονται στους τρεις μάγους τα ονόματα Κασπάρ, Μελχιόρ και Μπαλτάσαρ. Με τον Μελχιόρ να φέρνει τον χρυσό, που συμβόλιζε την βασιλική ιδιότητα του βρέφους, τον Γκασπάρ να φέρνει λιβάνι, σύμβολο της Θεότητας και τον Βαλτάσαρ να φέρνει τη σμύρνα, που συμβόλιζε την ανθρώπινη φύση.
Κατά την ανάλυση που κάναμε κατά την εμφάνιση του φαινομένου της 29ης Ιουνίου του 26πΧ εύκολα μπορούμε να εξηγήσουμε το γιατί οι Μάγοι προσέφεραν λιβάνι, σμύρνα και χρυσό στον νέο γεννηθέντα Χριστό μας.
Οι ιδιότητες των δύο πλανητών Δία και Κρόνου και του απλανή αστέρα Ρέγουλου ή Βασιλίσκου κρατούν το κλειδί της ερμηνείας.
Για τους Πέρσες αστρολόγους,
Ο πλανήτης Δίας συμβόλιζε το θείο, που πάντοτε το τιμούσαν με την καύση του λιβανιού. Γι’ αυτό επέλεξαν σαν δώρο το λιβάνι.
Ο πλανήτης Κρόνος συμβόλιζε τον φθαρτό χρόνο και κατ’ επέκταση την φθαρτή ανθρώπινη φύση που μετά τον θάνατο της περιλουζόταν με σμύρνα και αλόη. Γι’ αυτό επέλεξαν σαν δώρο τα Σμύρνα.
Ο Φύλακας του Ουρανού απλανής αστέρας Ρήγουλος ή Βασιλίσκος συμβόλιζε το πρίγκιπα στον οποίο και άρμοζαν τα πολύτιμα μέταλλα. Γι’ αυτό επέλεξαν σαν δώρο τον χρυσό.
3.- ΠΩΣ ΕΝΤΟΠΙΣΑΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΟΙ ΜΑΓΟΙ;
Ψάχνοντας οι μάγοι για τον τόπο της γέννησης επισπεύτηκαν την πρωτεύουσα της Ιουδαίας τα Ιεροσόλυμα, αυτό το πληροφορήθηκε ο Ηρώδης ο βασιλιάς (για την ακρίβεια ο φοροεισπράκτορας ο τοποθετημένος από τον Αύγουστο για να εισπράττει τους φόρους από τους υπό την Ρώμη υπόδουλους Ρώμη Ιουδαίους.)
᾿Ακούσας δὲ ῾Ηρῴδης ὁ βασιλεὺς ἐταράχθη καὶ πᾶσα ῾Ιεροσόλυμα μετ᾿ αὐτοῦ, 4 καὶ συναγαγὼν πάντας τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ γραμματεῖς τοῦ λαοῦ ἐπυνθάνετο παρ᾿ αὐτῶν ποῦ ὁ Χριστὸς γεννᾶται. 5 οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· ἐν Βηθλεὲμ τῆς ᾿Ιουδαίας· οὕτω γὰρ γέγραπται διὰ τοῦ προφήτου· 6 καὶ σὺ Βηθλεέμ, γῆ ᾿Ιούδα, οὐδαμῶς ἐλαχίστη εἶ ἐν τοῖς ἡγεμόσιν ᾿Ιούδα· ἐκ σοῦ γὰρ ἐξελεύσεται ἡγούμενος, ὅστις ποιμανεῖ τὸν λαόν μου τὸν ᾿Ισραήλ.
Η προφητεία αυτή του Μιχαία ήταν γνωστή στους Μεσοποτάμιους λαούς και φυσικά στους Μάγους. Πως ήταν όμως γνωστή;
Οι Ισραηλίτες ήσαν αιχμάλωτοι των λαών της Μεσοποταμίας από την εποχή του Ναβουχοδονόσωρα και του Κύρου και ορισμένοι από αυτούς είχαν περάσει μέχρι και στα βασιλικά ανάκτορα και είχαν καθίσει κοντά στους βασιλεύοντες της εποχής εκείνης που είχαν μεταξύ των σύμβουλων τους και τους αστρολόγους που γνώριζαν τις αναφορές στις Εβραϊκές προφητείες. Μεταξύ αυτών των προφητειών είχα ακούσει την προφητεία του Μιχαία:
“Και συ Βηθλεέμ, οίκος Εφραθά, ολιγοστός η του είναι εν χιλιάσιν Ιούδα, εκ σου μοι εξελεύσεται του είναι εις άρχοντα εν τω Ισραήλ “ (Μιχ. Ε’,1)
Ξέρανε ακόμα ότι κοντά στην πόλη των Ιεροσολύμων υπήρχε το μικρό χωριό Βηθλεέμ, που οι άραβες ονομάζουν Μπεϊτλάμ και που σήμαινε “τόπος κρέατος“ λόγω της αναπτυγμένης κτηνοτροφίας του. Την εποχή του Χριστού αναφέρετε και σαν πόλη των ποιμένων. Σ’ αυτήν την πόλη ξέρανε ότι γεννήθηκε και χρίστηκε βασιλιάς ο Δαβίδ, και ότι σ’ αυτή την πόλη πέθανε και ετάφη η γυναίκα του Ιακώβ η Ραχήλ, και σ’ αυτή την πόλη κατοικούσε η Ρουθ ( που είχε προηγουμένως ζήσει την αιχμαλωσία της Βαβυλώνας) η σύζυγος του Βοόζ.
4.- ΠΩΣ ΕΞΗΓΕΙΤΕ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΣΤΑΘΗΚΕ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΑΤΝΗ;
"….καὶ ἰδοὺ ὁ ἀστὴρ ὃν εἶδον ἐν τῇ ἀνατολῇ προῆγεν αὐτούς, ἕως ἐλθὼν ἔστη ἐπάνω οὗ ἦν τὸ παιδίον· ἰδόντες δὲ τὸν ἀστέρα ἐχάρησαν χαρὰν μεγάλην σφόδρα, καὶ ἐλθόντες εἰς τὴν οἰκίαν εἶδον τὸ παιδίον μετὰ Μαρίας τῆς μητρὸς αὐτοῦ, καὶ πεσόντες προσεκύνησαν αὐτῷ, καὶ ἀνοίξαντες τοὺς θησαυροὺς αὐτῶν προσήνεγκαν αὐτῷ δῶρα, χρυσὸν καὶ λίβανον καὶ σμύρναν·"
Η στάση του αστέρα (της συζυγίας δηλαδή Κρόνου και Δία) πάνω από το μέρος που ήταν το παιδίον, δηλαδή ο Χριστός, υπονοεί το Μεσουράνημα ακριβώς γιατί, μετά το λυκόφως τα αστέρι που αθροιστικά δημιουργείτο από τους δύο αυτούς πλανήτες, μεσουρανούσε εκείνη την ώρα πάνω από την Βηθλεέμ.
5.- ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ Η ΧΡΟΝΟΛΟΓΗΣΗ ΜΑΣ.
Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος αναφέρει ότι ο Ιησούς Χριστός γεννήθηκε επί βασιλείας του Ηρώδη του Μεγάλου που παρέμεινε στην εξουσία τουλάχιστον δύο χρόνια μετά την γέννηση του Ιησού, αφού μετά από την επίσκεψη των μάγων φοβούμενος τον “γεννηθέντα Βασιλέα “ διέταξε την σφαγή όλων των νηπίων της Ιουδαίας που ήσαν κάτω από δύο ετών, υπολογίζοντας από τα λόγια τους την χρονολογία της γέννησης του. Ο θάνατος όμως του Ηρώδη του Μεγάλου σύμφωνα με τον ιστορικό της εποχής Ιώσηπο ήλθε στο Πάσχα των Ιουδαίων κατά το έτος 750 από κτίσεως Ρώμης δηλαδή το 4 πΧ. και κατ' εκτίμηση, στις 13 Μαρτίου αυτού του έτους που σημαίνει ότι η αναζήτηση της χρονολογίας γεννήσεως του Χριστού θα πρέπει να αναζητηθεί μεταξύ του 6 πΧ και του 7 πΧ.
Το σφάλμα της αφετηρίας της χρονολόγησης έχει καταλογισθεί στον Διονύσιο τον Μικρό κάποιον δυτικό μοναχό που συσχέτισε τις εσφαλμένα τις χρονολογίες με βάση τον αποκεφαλισμό του Προδρόμου, μη έχοντας καλές πληροφορίες για την βασιλεία του Ηρώδη του Αντύπα γιου του Ηρώδη του Μεγάλου που αποκεφάλισε τον Ιωάννη και που κυβέρνησε μέχρι το 793 από κτίσεως Ρώμης δηλαδή μέχρι το 39 μΧ.
6.- ΓΙΑΤΙ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΤΑΙ Η ΧΕΙΜΕΡΙΝΗ ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ.
Η Βηθλεέμ είναι μια ορεινή περιοχή 6 χιλιόμετρα μακριά από τα Ιεροσόλυμα και στο υψόμετρο με αυτά 760 περίπου μέτρα. Από τέλη Οκτωβρίου και μετά το κρύο είναι διαπεραστικό. Κάποιες φορές μέσα στον Δεκέμβριο χιονίζει. Στην αφήγηση στο ευαγγέλιο του Λουκά οι βοσκοί κατά την ημέρα της γέννησης έβοσκαν στο ύπαιθρο τα πρόβατά τους, που σημαίνει ότι θα ήταν αδύνατο η εποχή αυτή να ήταν μέσα στην καρδιά του χειμώνα.
Εξ άλλου ο εορτασμός της γεννήσεως του Κυρίου κατά την 25ης Δεκεμβρίου είναι εμβόλιμος γιατί έγινε τον 4ο μΧ αιώνα για να πάψουν οι χριστιανοί να γιορτάζουν τα Σατουρνάλια, φορώντας μάσκες από κεφάλια κατσικιών προς τιμήν του Κρόνου.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Αν σας έπεισα για την ορθότητα των προσωπικών μου αναλύσεων δεν ξέρω, αντίθετα για ένα είμαι απόλυτα σίγουρος, ξέρω πως το Αστέρι της Βηθλεέμ θα εξακολουθεί να φωτίζει τις καρδίες μας όταν μέσα σ’ αυτές κυριαρχεί η Αγάπη προς τον Θεό και τον άνθρωπο που είναι οι δύο κύριες αίτιες, της έλευσης του Θεανθρώπου πάνω σ' αυτήν την γη.
Τελειώνοντας θα ήθελα να κάνω μία ευχή από καρδιάς. Το Αστέρι της Αγάπης και της ειρήνης, ας φωτίσει ολόκληρο τον κόσμο, και κυρίως τους μεγάλους και ισχυρούς της γης. Να τους φωτίσει να δουν το δίκιο και να δείξουν την αγάπη τους, σ’ όλες τις δυστυχισμένες και αδικημένες χώρες της γης και σ’ όλους τους αδυνάτους και τους πένητες ανθρώπους.
 | |
ΚΑΛΑ ΚΙ’ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
Πάρτε τον πόνο από δυστυχισμένα παγωμένα χείλια
και κάντε τα να χαμογελάσουν...
Dr Δημήτρης Παπέϋ (Δημ.Γ.Παπαχατζής) Αστρολόγος & Συγγραφέας
Ακάμαντος 4α Καιμακλί – Λευκωσία 1026 Κύπρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου