Δρ. ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΠΕΥ: ΤΑ ΌΝΕΙΡΑ ΜΕ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΟΥΣΑΝ

ΤΑ ΌΝΕΙΡΑ ΜΕ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΟΥΣΑΝ

ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΟΥ ΠΥΡΙΝΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ.

Οι τρεις αμπαρωμένες πόρτες, τα τρία μισοανοιγμένα φέρετρα, η ανεξέλεγκτη φωτιά , το καψαλισμένο από τη φωτιά δωμάτιο και η προγιαγιά των εγγονιών μου, ήσαν προειδοποιήσεις σε δύο από τα προφητικά μου όνειρα  

ΤΑ ΌΝΕΙΡΑ

Το Σάββατο 21 Ιουλίου, δύο ημέρες πριν από τον όλεθρο της φωτιάς που βύθισε στο πένθος  το Ελληνικό Έθνος, είδα στον ύπνο μου την γειτονιά των παιδικών μου χρόνων και έναν δρόμο κρυμμένο πίσω από τον δρόμο που οδηγούσε στο σπίτι μου. Ο δρόμος αυτός ήταν στενός περιστοιχισμένος από ψηλά δένδρα και στο κέντρο υπήρχε ρυάκι στο οποίο έτρεχε με θολό νερό. Θεώρησα ότι μια παλιά πόρτα δεξιά μου θα μ’ έβγαζε αυτόν τον δρόμο, όμως αντί αυτού βρέθηκα σε ένα μεγάλο δωμάτιο με καμένους τοίχους . Κατάλαβα τότε πως βρισκόμουνα σε ιδιωτικό χώρο και έκανα πίσω για να φύγω. Τότε ξεπρόβαλε από το βάθος του δωματίου η πρώην πεθερά μου που

έχει μακαριστεί από πολλά χρόνια πριν και στάθηκε μπροστά από μια γκαζιέρα παλαιάς εποχής με τρόμπα και μπεκ πάνω στην οποία υπήρχε ένα μαύρο τηγάνι. Η φλόγα που έβγαινε από το μπεκ της γκαζιέρας ήταν παλλόμενη , την μια στιγμή γινόταν ισχνή και την άλλη δυνατή διαχεόμενη και απειλητική. Την προειδοποίησα για τον κίνδυνο που διέτρεχε και αυτή αντί να φοβηθεί με γελαστό πρόσωπο μου έδειξε τους τοίχους του σπιτιού και μου είπε: Η φλόγα ποτέ δεν θα μείνει σταθερή, θα γεμίσει ολόκληρο το σπίτι θα συρρικνωθεί και ξανά πάλι θα κάψει τους τοίχους. Συνειδητοποίησα πως οι συνθήκες που κυριαρχούσαν μέσα σ’ αυτό το δωμάτιο ήσαν επικίνδυνα εκρηκτικές και θέλησα να βρω διεξόδους διαφυγής. Εντόπισα τότε ακριβώς μπροστά από το τραπέζι με την αναμμένη γκαζιέρα, τρεις πόρτες παμπάλαιες,

διαδοχικά τοποθετημένες τη μία κοντά στην άλλη κινήθηκα προς το μέρος τους προσπάθησα να τις ανοίξω αλλά ήσαν κλειδωμένες. Η (μακαρίτισσα) πρώην πεθερά μου και γιαγιά των παιδιών μου, με κοίταξε λοξά με ένα απόκοσμο αινιγματικό βλέμμα . Αυτό και με έκανε να ξυπνήσω με τρόμο.

Την Πέμπτη 19 Ιουλίου είδα, σε τρία δωμάτια του παλιού σπιτιού της μακαρίτισσας θείας μου,  ότι υπήρχαν μισάνοιχτα τρία φέρετρα. Στους χώρους αυτούς έκαιγαν αμέτρητες  λαμπάδες. Ρώτησα κάποιον για το τι συμβαίνει και μου απάντησε ότι το σπίτι μετατράπηκε σε γραφείο κηδειών.

Στην σύντροφο μου και στους φίλους μου όταν τους τα διηγήθηκα τρόμαξαν και σταυροκοπήθηκαν. 
-      Ο Θεός να μας σώσει… (σιγοψιθύρισαν)… τίποτε καλό δεν βλέπεις, μόνο κακά; Μας πλακώνεις την καρδιά με τα λόγια σου….

-      Έχετε δίκιο τους είπα, έχετε δίκιο.

Όμως η συμφορά είχε δρομολογηθεί.

Συνδυάζοντας το νόημα των δύο αυτών ονείρων, με γεγονότα που έγιναν την Δευτέρα 23 Ιουλίου 2018, όταν τα δύο εγγόνια μου και η νύφη μου διέτρεξαν άμεσο κίνδυνο να γίνουν στάχτη μέσα στο σπίτι τους στον Νέο Βουτζά, το όνειρο ξεδίπλωνε τα μηνύματά του. Οι τρεις αμπαρωμένες πόρτες, τα τρία μισοανοιγμένα φέρετρα, η ανεξέλεγκτη φωτιά , το καψαλισμένο από τη φωτιά δωμάτιο και η προγιαγιά των εγγονιών μου ήσαν όλα οι προειδοποιήσεις των δύο αυτών προφητικών μου ονείρων.  

Ο ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Ο γιος μου την στιγμή της πύρινης λαίλαπας της 23 Ιουλίου 2018 εργάζονταν στον Πειραιά και ως εκ τούτου απουσίαζε από το σπίτι του. Τα δύο τετράχρονα εγγονάκια μου, σώθηκαν από την μητέρα τους, όπως και  η ίδια η καλή μου νύφη, σώθηκε τραυματισμένη, με εκτεταμένα εγκαύματα κατά μήκος του χεριού της.

Ο Θεός επέτρεψε στον θάνατο να περάσει δίπλα από τα παιδιά μου χωρίς να με σημαδέψει με την φοβερή του λαβωματιά.

 ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΕΫ

( Δημήτρης Γ.Παπαχατζης )